Zaterdag 9 maart, Go Ahead Kampen VR 1 – ESC VR 1

Van de 14 speelsters deden er 2 op zaterdagochtend bericht dat ze niet fit genoeg waren om te starten. De basisopstelling nog even gewijzigd en helaas nog maar 1 fitte wissel. Tijdens de wedstrijdbespreking bleek dat er nog 2 niet geheel fit waren en zo zakte de moed al wat richting schoeisel. Maar moed verloren al verloren, dus vol positieve vibes op naar Kampen. Net voor 15u konden we eindelijk veld 1 op. Gezamenlijk met het Go Ahead team, werd onder de opzwepende muziek van “Tsunami”, het veld opgelopen. Met een gehavend team, Noraly en Nienke niet in de basis, werd vooral via Melissa de aanval gezocht. Met enkele kansjes, die met links te zacht werden ingeschoten, volgden nog meer kansen. Pech met afronden en opnieuw een blessuregeval! Melissa bleek helaas niet meer verder te kunnen. Al na 15 minuten werd de enige en dus laatste fitte speelster ingebracht. Amber kwam op de plek van onze topscoorder. Het liep niet aan ESC kant. De opbouw was stroperig en aanvallend raakte Go Ahead niet onder de indruk. Go Ahead speelde beter en probeerde onze verdediging te doorbreken, wat enkele malen bijna lukte. Fleur werd nog van positie gewisseld met Amber en Lisanne nam de plaats van Kim over, om toch wat meer grip op de wedstrijd te krijgen. De scheidsrechter had vooraf al aangegeven dat hij veel door liet gaan. Wat af en toe voor frustratie en onbegrip zorgde. Met rust 0-0 en werd de 2e wissel toch maar ingezet. Noraly wilde het proberen en Fleur kwam eraf. Met onze spelverdeler moest het voetballend beter gaan en zouden de kansen komen. Even later kwam Nienke er ook nog bij, want ook Lianne kon naar de ziekenboeg met een liesblessure. Had dit alles te maken met de hoge intensieve training van donderdag? Met Nienke erbij kwam er meer aanvalsdrift en gevaar. Een afstandsschot van Nienke op de lat en ook de paal werd nog getoucheerd. Maar helaas was het GAK, die de 1-0 maakte. De verdediging stond niet goed en even later werd ook nog de 2-0 uit een corner binnen geramd door een vrijstaande Kowetter. De sfeer werd nog wat grimmig, wel of geen buitenspel, commentaar van de Kampense coaches op de ESC leiding, over en weer werden stevige duels uitgevochten. Maar dit kwam allemaal in een ander perspectief, omdat onze “Noor” plots op het veld lag te kermen van de buikpijn. Ondanks stevige pijnstillers, gaf het lichaam aan dat het voorlopig genoeg was zo. Met nog zo’n 5 minuten officiële speeltijd werd in overleg besloten om de wedstrijd te beëindigen. Terwijl de feestvierende Kampenaren zo snel als mogelijk hun overwinning wereldnieuws maakten op insta. Was er totaal geen medeleven vanuit hun kant over de afgevoerde Noraly. ,,Beetje koud water erop en dan is ze er wel weer de oude” werd terloops nog even gezegd. De Kampense staf liet niets meer van zich horen en zat blijkbaar al in de overwinningsroes. Erg jammer. Gelukkig knapte Noraly weer op en was ze zelfs alweer in staat om een watertje in de kantine te drinken met de rest van het team. Met menig drankje werd het verlies weggespoeld. Chapeau voor die saamhorigheid. Na wat shotjes, en BBB; beco’s, baco’s en bier, werd de wedstrijd tegen GAK snel vergeten. Op naar de volgende pot. Thuis om 1430u tegen WVF, tot dan!